Luthier, telli müzik aletleri yapımcısına verilen addır.
Sözcük kökeni olarak; (fr): luth, (en): lute, (de): laute, (it): liuto ve (ar): el-loud yani ödağacı anlamına gelmekte olup, Türkçeye Ud (çalgı) şeklinde yerleşmiştir. Genel olara Luthierler, ud, keman ve gitar üretmektedir.
Luthierlerin ürettiğ telli çalgılar iki kategoride incelenir. Birinci kategoride; elektro arp, banjo, buzuki, charango, cittern, dulcimer, gitar, arp, kantele, kitara, kora, koto, ud, theorbo, archlute, angelique, torban, kobza, bandura, lir, mandolin, şamisen, sitar, ukulele ve veena bulunmaktadır.
İkinci kategoride ise; alto, çello, basgitar, erhu, keman, mouthbow, nyckleharpa, hurdy, rabab, rebec, sarangi, viola, viyolonsel, viola de baraccio, viola d’amore, viola da gamba ve viyolon bulunur.
Luthier sözcüğü Türkçede aynı şekilde kullanılmakta olup, ağırlıklı olarak telli enstrüman üretenler için söylense de, tüm müzik aletleri yapımcılarını içermektedir. En bilinen lutiyerlerden bir olarak, dünyanın en ünlü keman üreticisi Antonio Stradivari gösterilebilir. Çağdaş luthierlere örnek olarak; Gauthier Louppe verilebilir.
Türkiye’de, cümbüşün mucidi ve üreteni olarak Zeynel Abidin Cümbüş ünlü bir luthierdir.
Luthierler, sadece enstrüman üretmekle kalmaz, aynı zamanda onarımını ve bakımını da yaparlar. 15. yüzyıldan bu yana süregelen luthierlik mesleği, iyi bir kulağa sahip olmayı gerektirir. Dünyada bu iş kolunun eğitimi için, İtalyan lutiyer ustaların beşiği olan Crémone kenti önde gelmektedir.
(WEB_1, http://tr.wikipedia.org/wiki/Lutiyer#Kaynak.C3.A7a , (2 Aralık 2008))
